així diu la cançó; i personalment m’hi sento identificat, ja que aquest viatge el recordarem sempre!!
Penso que després dels comentaris que han deixat els nostres amics d’arreu del món que en aquests moments habiten a Madridz, és prudent continuar el post en castellà.
o sea que…
Aquel viernes nos levantó de la cama una taza de chocolate con porras (muy típico en Madridz). Los Girunners sorprendidos de la ciudad con sus grandes avenidas y majestuosos monumentos, cogimos camino hasta el Parque del Retiro, donde nos pillamos una barca en medio del lago.
Chicho, quiero decir Isma, alzó la vela mayor por órdenes de “doña barilla“(Laia), y rápidamente nos pusimos en 1ª posición. Aquello era una regata, así que al final ganamos y como premio nos esperaba una noche estupenda.
“bocadillo calamares… bocadillo calamares…” nos dejamos llevar por las voces i además pedimos unas birras!!
Carlos el fotografo, preparó una “mesa multiusos” en la calle que cuando estuvimos de comer lo tiramos todo dentro.”caminante no hay camino…” nos encontramos frente a Las Rejas, no era una prisión ni nada parecido, sinó un restaurante que revolucionamos dentro de un rato hasta convertirse en una fiesta de cumpleaños de ¡JAI-ME! i acuerdate que te queremos!!!!
Los cubatas empezaban a subir cada vez más, al mismo tiempo que la amistadz con JAI-ME i los OTROS!!
De repente… “Laura no está, Laura se fué..” eh Isma?? jeje
Salimos en rebañi donde la noche nos llevara. Y de camino tropezamos con los “Musicos de Bremen” más de 20 personas íbamos al ritmo de la música hacia el CC10.
Cubatas, bailoteo, fotos, Cubatas, bailoteo, fotos Cubatas, bailoteo, fotos, cubatas…
La noche nos confundió y apartir de aquí no se supo nada más de nosotros hasta el dia siguiente.
Siempre nos quedará JAI-ME y los otros , los Músicos y nuestra unión
M A D R I D!!!!
os queremos AMIGOS!!!